red-middle-size_crop

Gudrún Ólafsdóttir, mezzo-soprano

Described as "a singer of a singer of high intelligence, feisty character and captivating vocal colour" (Hilary Finch, the Times), the Icelandic mezzo-soprano Gudrún Ólafsdóttir has performed across Europe and in Latin America in such halls as Bozar’s Henry le Boeuf Hall in Brussels, Auditorio Nacional de Música de Madrid, Teatro Real, the Buenos Aires Coliseo, St. Petersburg’s Philharmonia’s Glinka Hall and the Royal Festival Hall in London. Known for her "wonderful stage presence" (Warwick Thompson, Metro Life) and direct communication with the audience, she has performed with the Iceland Symphony Orchestra, Sonor Ensemble, Caput, La Orquesta de la Comunidad de Madrid, the St. Petersburg State Symphony Orchestra and the Philharmonia Orchestra in London. She has sung the title role in Montsalvatge’s opera El Gato con Botas for Teatro Real in Madrid. Other operatic roles include Cenerentola, Dorabella, Rosina, Romeo, Lazuli, Prince Orlowsky, Purcell’s Dido, Mozart’s Sesto and Der Komponist.

Gudrún studied at the Reykjavík College of Music under Rut Magnússon, before moving to London, where she completed a Master of Music degree and the Opera Course at the Guildhall School of Music & Drama, studying with Professor Laura Sarti. She then furthered her studies with mezzo-soprano Alicia Nafé in Madrid. Gudrún has won numerous prizes for her singing, including the Joaquín Rodrigo Prize in Madrid, the Lieder Prize in the Zamora International Singing Competition in Spain, the Miriam Licette Scholarship at the Royal Opera House Covent Garden, third prize in Concorso Vocale Internazionale di Musica Sacra in Rome and the Kathleen Ferrier Song Prize at the Wigmore Hall in London.

An exponent of new music, Gudrún has offered world premières of works by a number of composers of different nationalities, who have composed their works especially for her. She created the role of Ingibjörg in the acclaimed opera Ragnheiður by Gunnar Thórdarson. Her numerous CDs include Grieg-Schumann, Mine is Yours – Icelandic and Spanish Songs, Unto Us, Sigvaldi Kaldalóns: Ég lít í anda liðna tíð, Grannmetislög, Apocrypha (Classical CD of the Year, Icelandic Music Prize), Iepo Oneipo - Sacred Dream (Editor’s Choice Gramophone Magazine), Áskell Másson Ymni (Naxos), English and Scottish Romantic Songs for Voice and Guitar (EMEC Discos) and Secretos quiero descubrir – Spanish Music for Voice, Violin and Guitar.

 REVIEWS

 “…the audience, rightly, went dotty for the characterful young Icelandic-born mezzo Gudrun Olafsdottir, who had the audience mesmerised. Olafsdottir is – I hope – on the way to something great.”

- Roderic Dunnett, The Independent

“...the charming Icelandic mezzo Gudrún Ólafsdóttir, whose voice was certainly the most beautiful we heard.”

-Stephen Pettitt, The Evening Standard

“Olafsdottir in particular has a wonderful stage presence…she uses it [her voice] with intelligence and subtlety.”

-Warwick Thompson; Metro Life

“Gudrun J Olafsdottir is a delight in the travesty role of Lazuli.”

-Michael Darvell, What's On

The vocal star of the evening, Gudrún Ólafsdóttir”

-Hilary Finch, The Times

AWARDS

  • The Kathleen Ferrier Song Prize, Wigmore Hall, London.
  • The Joaquín Rodrigo Prize as the best performer of Rodrigo’s music and second prize in the category of singing in the Joaquín Rodrigo International Competition, Madrid.
  • Third Prize in the Concorso Vocale Internazionale di Musica Sacra, Rome.
  • The Miriam Licette Prize at the Maggie Teyte Singing Competition, Royal Opera House, Covent Garden, London.
  • The Song Prize in the International Singing Competition of Zamora, Spain.
  • The Madeline Finden Memorial Fund for Young Singers Prize, Royal Academy of Music, London.
  • Schubert Lied Prize, Guildhall School of Music and Drama, London.

UMSAGNIR Á ÍSLENSKU

“...hún hefur forkunnarfagra rödd og næmt listrænt innsæi.”

-Jónas Sen, Morgunblaðið

“Guðrún Jóhanna er með sérstaklega fallega rödd sem hún hefur mikið vald á. Hún er listfeng og mjög glögg á túlkun og tilfinningar. Hún syngur alveg klukkuhreint og býr að auki yfir mikilli snerpu...Guðrún Jóhanna er sannfærandi sögumaður og tekur hlustandann svo sannarlega með sér á ferðalag.”

-Ólöf Helga Einarsdóttir, Morgunblaðið

“Guðrún söng með miklum bravúr í útdráttum úr þremur spænskum zarzúelum og gaman var að sjá tæknilega burði söngkonunnar, sérstaklega í hinu hádramatíska “No me duele que se vaya”, þar sem hún sýndi færni sína í áreynslulausum styrkleikabreytingum og arpeggíurunum.”

-Alexandra Kjeld, Morgunblaðið

“Guðrún Jóhanna hefur vel þjálfaða fallega rödd og býr yfir miklum túlkunar- og sannfæringarhæfileika.”

-Jón Hlöðver Áskelsson, Morgunblaðið

“Hitt var þó öllum ljóst að frábært framlag Guðrúnar Jóhönnu setti afgerandi punkt yfir i-ið með íðilfögrum sléttsöng (ásamt þónokkrum funheitum bel canto andstæðum) í samræmi við fornhljóðfæraslátt Nordic Affect. Raunar virtist sem mezzósópranhlutverkið væri það sérsaumað fyrir söngkonuna að vandséð var hver hefði getað túlkað það betur.”

-Ríkarður Ö. Pálsson, Morgunblaðið

“Guðrún Jóhanna var stjarna kvöldsins. Hún hefur mjög fallega rödd sem hún hefur náð góðu valdi á og allar tæknilegar þrautir, sem voru margar og sumar illvígar, leysti hún án þess að sýnast hafa mikið fyrir því. Mestu skiptir að túlkun hennar var listræn og mjög músíkölsk. Henni var vel fagnað á tónleikunum.”

Finnur Torfi Stefánsson, Fréttablaðið

“Guðrún Jóhanna hefur mjög vel þjálfaða og fallega litaða rödd og tónninn er hreinn og kraftmikill. Hún býr yfir mikilli túlkunargleði og gjafmildi hennar er hrífandi.”

-Sigfríður Björnsdóttir, DV

“Guðrún Jóhanna Ólafsdóttir sannaði fjölhæfni sína á þessum tónleikum. Hún er jafnvíg á dýpt og óumræðilegan þokka Mozarts, spriklandi fjör og tækniþrautir Rossinis og ástríðuþrungna gamansemi spænsku zarzuela-óperettunnar...Gáskafullur hraðinn, ísmeygileikinn og flugeldasýningarnar í hinni frægu aríu “Una voce poco fà” úr Rakaranum í Sevilla eftir Rossini var sem léttur leikur fyrir Guðrúnu Jóhönnu og hljómsveitin var svo sannarlega með á nótunum.”

-Sigurður Þór Guðjónsson, DV

“Túlkun Guðrúnar Jóhönnu var fyllilega í anda spænskrar tónlistar og má segja að hún hafi komið séð og sigrað þetta kvöld með óvenjufagurri, silfurtærri rödd. Var frammistaða hennar frádæma glæsileg; tæknin virtist prýðilega mótuð og víbratóið (titringur raddarinnar) var ekki af þeirri gerðinni sem kallar á viðbragðsstöðu á skjálftavaktinni heldur hárfínt og svo eðlilegt að maður tók varla eftir því. Á tónleikunum gerði Guðrún Jóhanna ekkert til að sýnast, þvert á móti var túlkun hennar í alla staði vitsmunaleg, sannfærandi og örugg.”

-Jónas Sen, DV

“Guðrún Jóhanna er einstakur túlkandi í ljóðasöng, í svipbrigðum og látbragði ekki síður en rödd, svo að hreint yndi er að horfa á hana meðan hún syngur. Maður á sem sagt ekki að loka augunum!”

-Silja Aðalsteinsdóttir, Tímarit Máls og menningar

“Fyrstu tónleikunum lauk á ljóðaflokknum “Haugtussa” eftir Grieg, sem Guðrún Jóhanna söng, og það er ég viss um að gesturinn hafði rétt fyrir sér sem sagði á eftir að Grieg hefði áreiðanlega haft hana í huga þegar hann samdi þetta verk – þótt hann væri löngu liðinn þegar hún fæddist. Það var yndi að heyra hana syngja hamingjusöngvana í fyrri hluta flokksins og leika margslungnar tilfinningar stúlkunnar, stríðni, kátínu, ólgandi ást – og svo nærri því líkamlega sárt að hlusta á hana tjá harminn að lokum.”

-Silja Aðalsteinsdóttir, Tímarit Máls og menningar

“Guðrún Jóhanna var ótrúlega lítil og grönn þar sem hana bar við fullskipaða Sinfóníuhljómsveit Íslands á tónleikunum í Háskólabíói í vikunni sem leið. Eiginlega vissi maður ekki hvar þessi hljómfagra og sérstæða rödd gat átt upptök sín þegar hún reis yfir gnýinn frá hljóðfærunum og fyllti salinn, að því er virtist áreynslulaust. “Una voce poco fà” úr Rakara Rossinis söng Guðrún Jóhanna leikandi létt, ögrandi og húmorískt, enda hefur hún sýnt það oft á tónleikum hvað hún er góð leikkona, hvort sem hún túlkar harm eða fögnuð.”

-Silja Aðalsteinsdóttir, Viðskiptablaðið

 

youtube soundcloud facebook